Van rush naar hoop
Blijven schakelen, aanpassen, flexibiliteit blijven vinden. Misschien was dat wel het meest tekenend voor 2021. Een blijvend volhouden dat voor heel veel mensen teveel werd. Voor cliënten, maar zeker ook voor collega’s.
Ondanks de vele aanpassingen en moeilijkheden bleef collega Silke van ons inloopcentrum De Meander in Leuven een plek maken waar iedereen welkom was.
De rush
Silke: “Ons Meanderteam bestaat uit drie collega’s. Een van ons was pas begonnen in 2020 toen de pandemie kwam en de Meander moest sluiten. De dagopvang in Leuven werd toen opgericht en wij gingen daar inspringen. Ook in de winteropvang deden we shiften.
In de Meander kon je dan enkel op afspraak terecht. Maar da’s geen evidentie voor heel wat van onze bezoekers. Ik herinner me momenten dat ik maandagochtend thuis vertrok om te gaan werken, ’s nachts insliep in de winteropvang en weer naar de dagopvang trok. Om dan pas dinsdagnamiddag terug thuis te komen. Dat is misschien niet wat wordt ‘voorgeschreven’ in uren, maar het was heerlijk om mijn tanden mee te mogen zetten in een gedragen en ongeziene solidariteit tussen interne en externe collega’s.
Ik had die rush precies ook nodig in een wereld die rond ons stil viel.
Toen de dagopvang sloot, ging de Meander stukje bij beetje terug open. We moesten dan kiezen wie er wel of niet binnen mocht, want er waren heel wat restricties. Maar hoe doe je dat? Wie laat je dan binnen? Enkel mensen die echt geen dak boven hun hoofd hebben? Wat dan met diegenen die wel een huis hebben, maar daar helemaal vereenzamen en afgesloten geraken?
Alleen koffie en de was
We waren er dan ook niet samen om elkaar op te vangen. Dat was heel ingrijpend en slopend. We moesten erg veel aanpassingen doen in de werking en dan kan je de noden van mensen niet invullen. De Meander werd precies alleen koffie drinken en de was doen. Je voelt dat je enkel aan de oppervlakte aan het werken bent, je kan veel minder methodisch inzetten of diepgaand werken met mensen. Dat geeft ook niet altijd voldoende uitdaging.
Dat, in combinatie met andere factoren, maakt dat er helaas ook collega’s zijn uitgevallen in 2021. Ik ben zelf ook drie weken thuis geweest. In september heb ik er regelmatig alleen voor gestaan, gelukkig gesteund en geholpen door de andere collega’s van ons Team Basiswerk.
Maar er waren dagen dat ik dacht, kom, de deur moet open en de koffie moet gezet.
Voor veel anders was er dan soms geen ruimte.
We hadden het regelmatig over op team. Ik herinner mij dat onze teamleider Jeroen dan tegen ons zei, mensen hebben het zwaar, maar het mag niet ten koste van jou gaan. Afgrenzen, we doen wat we kunnen en dat mag soms ook even wat minder zijn. Maar die zelfzorg was in die tijd echt soms niet mogelijk. Sommige van onze bezoekers zaten zo diep dat je niet anders kon dan er zijn….
Uiteraard vang je dat op. Soms letterlijk tussen de soep en de patatten.
Dat constant heruitvinden en zoeken heeft veel energie gevraagd. Ik denk dat dat voor heel veel collega’s zo is.
Na de zomer is er dan terug versterking gekomen voor ons team en ondertussen hebben we ons ritme wel wat teruggevonden.
Hoop
Onze mensen hebben al veel meegemaakt. Elke verandering brengt sowieso weerstand en in een setting van een inloopcentrum is dat nog meer uitvergroot. Maar de zorg die onze bezoekers ook naar ons toe hadden, dat vind ik heel typerend. Mensen die zien dat je alleen staat en daar rekening mee willen houden.
Het effect van de pandemie op onze bezoekers was heel divers. Sommigen zijn lang niet gekomen omdat ze angstig of ongerust waren. Sommige van hen zijn sterk vereenzaamd thuis, anderen hebben thuis ook rust gevonden. Of hebben een leven zonder de Meander leren kennen en daar zijn we overbodig mogen worden. Ze weten dat ze altijd nog kunnen binnenkomen.
De pandemie heeft benadrukt wat het belang van een ontmoetingsplek is, denk ik.
Als jaarthema voor 2022 kozen we heel bewust voor ‘Hoop’. We hebben nood aan verbinding, groepsmomenten, focus op positieve dingen en wat luchtiger momenten.”
2500
In Tienen bundelden we de krachten met SAAMO Vlaams-Brabant, Erm ‘n Erm en Alexianen Zorggroep Tienen om een nieuw inloophuis te starten. Collega Leentje trok er aan de kar. Eerst in het Oud College, later op onze CAW-locatie.
Mensen kunnen er terecht een koffie of thee, een tas soep. Er is altijd de mogelijkheid voor een gezellige babbel en/of gesprek met een hulpverlener of opbouwwerker van één van de partnerorganisaties. De nood was er duidelijk, want we telden bijna 2500 bezoeken.
