Fysiek geweld is niet ok
Het jaarrapport van 1712 vermeldt een sterke stijging van het aantal oproepen over partnergeweld (+85%), kindermishandeling (+45%) en ‘vechtscheidingen’ (+28%).
Bij 49% van de slachtoffers is emotioneel geweld of verwaarlozing de voornaamste vorm van geweld. Bij 39% van de slachtoffers is lichamelijk geweld of lichamelijke verwaarlozing de voornaamste vorm van geweld, gevolgd door seksueel en economisch geweld.
Bij al deze oproepen koos maar liefst 71% voor anonimiteit.
Om deze problematiek uit de taboesfeer te halen, bespreekbaar te maken en om slachtoffers de weg naar hulp te wijzen lanceren CAW Oost-Brabant en de stad Leuven een sensibiliseringscampagne.
Partnergeweld raakt ook kinderen
“Ik hoor mama en papa vaak heel hard roepen als ik in mijn bed lig. Dan komt mijn zusje bij mij liggen. Soms hoor ik harde geluiden en ook dat mama weent. Ik ben dan zo bang!”
Saartje, 8 jaar
Partnergeweld is de op één na meest voorkomende problematiek bij 1712, de anonieme hulplijn bij misbruik en geweld. Het aantal oproepen hierover steeg het voorbije jaar met 85%. Ook het aantal oproepen over hoog-conflictueuze scheidingen steeg met 28%.
Bijna 40% van het totaal aantal oproepen bij 1712 ging over fysiek geweld tussen partners.
Bij meer dan 91% van de (mogelijke) slachtoffers komt het geweld in het gezin of de brede familiale context voor. Vaak zijn hier ook kinderen bij betrokken. Vorig jaar kreeg 1712 melding over bijna 400 kinderen, betrokken bij partnergeweld of vechtscheidingen.
Partnergeweld en kindermishandeling gaan ook vaak samen.
“Als kinderen herhaaldelijk getuige zijn van conflicten van hun ouders heeft dit een negatieve impact op hun ontwikkeling en welzijn. Kinderen blootstellen aan partnergeweld is een vorm van kindermishandeling.”, aldus Wim van de Voorde, Vlaams coördinator 1712.
Het creëert verwarrende ideeën over veiligheid, intimiteit en geweld vanwege de voorbeeldfuncties van ouders. Bij kinderen die getuige zijn van geweld tussen hun ouders veroorzaakt dit partnergeweld dezelfde destructieve gevolgen als kindermishandeling zelf.
In de schaduw
“De cijfers die we vandaag zien, zijn nog maar het topje van de ijsberg”, zegt Pamela De Dobbeleer, directeur en coördinator familiaal geweld bij CAW Oost-Brabant. “Lichamelijk geweld laat niet altijd sporen na en blijft vaak verborgen. Soms is de dader een vertrouwd en ook geliefd persoon is, en doet het slachtoffer er alles aan om het te verbergen. Het wordt vermomd als een ongelukje of het wordt vergoelijkt. De schaamte is ook erg groot. Familiaal geweld speelt zich dus vaak lange tijd af in de schaduw, onopgemerkt, maar met vernietigende gevolgen.”
Signalen herkennen
De signalen zijn vaak minder duidelijk dan een blauwe plek. En omdat er zo’n groot taboe rond heerst, zijn we er ook vaak niet attent op. Maar er zijn wel zaken die een belletje kunnen doen rinkelen. Leeft het gezin nogal geïsoleerd, hebben ze weinig contact met anderen of andere gezinnen? Zijn ze vaak verhuisd om onduidelijke redenen? Is er vaak ruzie thuis? Worden gezinsleden vaak ziek gemeld?
Het zijn tekenen dat er mogelijk iets aan de hand kan is. CAW Oost-Brabant en stad Leuven roepen in een nieuwe campagne op om daar oog voor te hebben én de problematiek aan te kaarten.
Campagne tegen familiaal geweld
‘Fysiek geweld is niet OK’ maakt deel uit van een bredere campagne tegen familiaal geweld van CAW Oost-Brabant en de stad Leuven. “We willen zoveel mogelijk mensen mobiliseren tegen familiaal geweld en het onderwerp bespreekbaar maken. Daarnaast willen we de professionele hulplijn 1712 en het begeleidingsaanbod van het CAW breder bekend maken, zodat wie hulp nodig heeft, de weg ernaartoe ook vindt. Ook wie zich zorgen maakt om iemand in zijn omgeving, kan er terecht”, licht schepen van gelijke kansen Lies Corneillie toe.
Iedereen kan bij 1712 gratis, anoniem en in alle vertrouwen terecht met vragen over geweld, misbruik en kindermishandeling. Je kan bellen en mailen, maar ook chatten.
Taboe doorbreken
“We willen dit soort geweld aankaarten en bespreek maken. Daarom lanceren we deze campagne tijdens de week van de opvoeding”, zegt Lies Corneillie. “Iedereen die betrokken is bij dit soort geweld is slachtoffer, maar we vergeten vaak het kind dat aan de zijlijn staat.”
Stad Leuven en CAW kiezen daarom bewust voor een brede sensibiliseringscampagne en een no-nonsense aanpak waarin de problemen benoemd en erkend worden zoals ze zijn. Alleen door dit soort geweld bespreekbaar te maken en het taboe te doorbreken, zullen slachtoffers erover durven praten. Alleen zo helpen we familiaal geweld de wereld uit.