Een verkeersongeval meemaken, of iemand verliezen die in een verkeersongeval betrokken was, kan heel ingrijpend zijn. Je vindt heel wat nuttige tips & info op de website van Rondpunt. Als je nood hebt aan meer ondersteuning kan je bij de CAW’s terecht voor slachtofferhulp.

Wat je meemaakte is een schokkende gebeurtenis. Daar horen heftige gevoelens en reacties bij. Laat die gevoelens gerust toe. Deel ze met andere mensen. Of schrijf je gevoelens en gedachten op. Gevoelens uiten is gezonder dan ertegen vechten: huil gerust als je verdrietig bent, roep gerust eens als je kwaad bent. Een gevoel is nooit “verkeerd”.

Zoek naar een evenwicht tussen stilstaan bij wat er gebeurde, en verdergaan of vooruitkijken: probeer toch plannen te maken voor de toekomst, jezelf vooruitzichten te geven, ook als dat moeilijk is. Pak beetje bij beetje de vertrouwde routine weer op, of zoek wat afleiding. Of maak juist tijd om je actieve routine van alledag, van je werk of van je huishouden eens te doorbreken om stil te staan bij je gevoelens.

Luister naar je lichaam. Zorg voor genoeg rust, ontspanning en beweging. Bespreek lichamelijke klachten en eventuele medicatie altijd met je huisarts.

Verwerken gebeurt stap voor stap. Je hoeft dit niet alleen te verwerken.
• Spreek erover met familie, vrienden.
• Je kan hulp krijgen van een privétherapeut via www.vindeentherapeut.be.
• Of bij het CAW in je buurt via www.caw.be.
• Op www.werkgroepverder.be, op www.zelfmoord1813.be en op www.missingyou.be vind je informatie.

Een schokkende gebeurtenis laat vaak nog weken, maanden zelfs jaren emotionele en lichamelijke sporen na. Wat je voelt of denkt, hoe je reageert en de gebeurtenis verwerkt, verschilt van persoon tot persoon. Verwerken is een proces waarbij pijnlijke maar normale, natuurlijke reacties optreden. Sommige slachtoffers voelen angst of kwaadheid. Anderen zien wekenlang telkens opnieuw de film van de gebeurtenis afspelen. Deze reacties zijn typisch voor een verwerkingsproces. Verwerken gaat meestal niet zomaar en gebeurt stap voor stap.

Je hoeft dit niet alleen te verwerken. Spreek erover met familie, vrienden. Nood aan een gesprek? Contact het CAW uit je buurt. Dit kan eenvoudig via deze website. Je kan ook een privétherapeut contacteren via www.vindeentherapeut.be.

Ben je op zoek naar beveiligingsoplossingen? Contacteer de preventieadviseurs van je stad of gemeente.  In sommige steden is deze opdracht toegewezen aan de politie.

Een inbraak brengt heel veel emoties met zich mee. Wil je graag met iemand spreken? Maak een afspraak met een hulpverlener in het CAW uit je buurt.

Als je aangifte wil doen, is het belangrijk om zo snel mogelijk na de feiten naar de politie te gaan. Je kan ook terecht bij de Zorgcentra Na Seksueel Geweld, binnen de 7 dagen na het seksueel geweld zonder een afspraak te maken. Na 7 dagen kan dit op afspraak. Er zijn verschillende Zorgcentra in ons land. Je kan ook naar de spoeddienst van het ziekenhuis of naar je huisdokter gaan. Zij kunnen voor jou de politie inschakelen, als je dat wenst. Ook jaren na de feiten kan het voor jou of eventuele andere slachtoffers zinvol zijn om alsnog aangifte te doen.

Je kan dus ook later nog aangifte doen. De politie zal er een PV van opmaken. Maar als er een zekere tijd verstreken is sinds het misdrijf, kan de dader niet meer vervolgd worden voor zijn daden. Deze tijd noemt de verjaringstermijn en is afhankelijk van de zwaarte van de feiten.

Je kan anoniem aangifte doen van een misdrijf. In dat geval beslist het parket (na onderzoek) of ze in naam van de samenleving het misdrijf zullen vervolgen of niet (dat wordt seponeren genoemd). Is het misdrijf bewezen, dan kan de dader uiteindelijk veroordeeld worden, zelfs al blijf jij als oorspronkelijke melder volledig anoniem.

Anoniem blijven heeft wel gevolgen. Bij bepaalde misdrijven is het moeilijker om in te schatten of het parket moet vervolgen of niet omdat het moeilijker is om bewijzen te verzamelen. Daarnaast word je niet op de hoogte gebracht van wat er met je aangifte gebeurt. Je contactgegevens staan immers niet in het dossier. Wil je dat wel, is het belangrijk dat je je als ‘benadeelde persoon’ laat registreren.

Meer informatie lees je ook op seksueelgeweld.be

Veel mensen weten geen raad met geweld in hun omgeving. Het is heel begrijpelijk als je niet meteen weet hoe te reageren. We geven je graag een aantal tips om betrokkenen bij partnergeweld te ondersteunen:

1 Laat weten dat je er bent voor hem of haar

Bied een luisterend oor zonder oordeel. En uiteraard heeft jouw band met het slachtoffer invloed op hoe ver je gaat in de steun. Bij een goede vriend of familie kan je bijvoorbeeld aanbieden om de kinderen even op te vangen en grijp je best elk incident aan om professionele hulpverlening voor te stellen. Wees geduldig als je deze boodschap in de toekomst nog eens moet herhalen: niet iedereen is meteen klaar om de stap naar hulp te zetten. Als het gaat om een buur of kennis: spreek de betrokkene aan als je een vermoeden hebt en moedig ze aan om naar het CAW te stappen of naar 1712 te bellen.

2 Verwijs door naar deze professionele hulpverlening

Je bent zelf geen hulpverlener dus verdere begeleiding is jouw taak niet. En ook het initiatief om hulp in te schakelen, komt best van het slachtoffer zelf. Hierbij loont geduld: blijf herhalen dat zij of hij terechtkan bij professionele hulpverleners op het nummer 1712 voor een telefonisch gesprek of rechtstreeks bij een CAW in de buurt. Daar krijgt het slachtoffer begeleiding en – als dat nodig is – tijdelijke opvang in een vluchthuis. Ook de gewelddadige partner kan trouwens eventueel terecht bij een CAW voor begeleiding.

3 Dring je mening over de gewelddadige partner niet op

Geef duidelijk aan dat geweld tegen partner en kinderen niet kan. Maar dring je mening over de relatie en de gewelddadige partner niet op (bv. je moet weggaan, je moet aangifte doen, …). Want dat werkt averechts: slachtoffers sluiten zich dan af voor jou. Ze moeten zélf die stap zetten naar hulpverlening, als ze er klaar voor zijn. Bovendien is er in sommige andere relaties bij beide partijen sprake van geweld: in dat geval is het niet meer zo duidelijk wie er slachtoffer is en wie de dader.

4 Wees discreet en minimaliseer niet

Je kan afspreken dat je niets doorvertelt aan buren en familie maar je mag het slachtoffer zeker aanmoedigen om hulp te zoeken. Daarnaast helpt het ook niet om het probleem te minimaliseren (het zal wel beteren) of te doen alsof er niets aan de hand is. Want dat laatste zorgt ervoor dat het slachtoffer zijn of haar verhaal niet bij jou zal doen.

5 Noodgeval? Bel de politie!

Bij gevaar of dringende nood bel je de politie op het nummer 101. En als het slachtoffer gewond is, bel je uiteraard een ambulance op het nummer 112. Weet ook dat de betrokkene altijd aangifte mag doen bij de politie en zeg eventueel dat je bereid zou zijn om te getuigen indien nodig.

Ben je getuige van partnergeweld?

Bel 1712 of bezoek de website 1712.be

Verwijs de betrokkene door naar een CAW in je buurt.

Stop it Now! Is een hulplijn waar mensen met pedofiele gevoelens gratis en anoniem terecht kunnen.
Stop it Now! biedt een luisterend oor, informatie, advies en ondersteuning aan personen die zich zorgen maken over hun gevoelens of gedrag naar minderjarigen, alsook aan hun naasten. Daarnaast wil Stop it Now! de stap naar de gepaste hulp – wanneer nodig – verkleinen.

Je vindt meer info op de website van Stop it Now!

Een opsluiting in een gevangenis brengt heel wat vragen en problemen mee voor wie van zijn vrijheid is beroofd, maar ook voor wie achterblijft: partner, ouders, kinderen, vrienden.

Hulpverleners van het Justitieel Welzijnswerk (JWW) van CAW bieden hulp en begeleiding. Zowel binnen de gevangenismuren aan gedetineerden, als buiten de muren aan familie en andere betrokkenen. Ook kunnen mensen buiten de gevangenis die in aanraking (dreigen te) komen met justitie met hun vragen terecht bij Justitieel Welzijnswerk.

Het justitieel welzijnswerk is er voor verdachten en veroordeelden die in de gevangenis verblijven. Maar ook voor familie en andere naastbestaanden van mensen die in de gevangenis verblijven.

Je kan er terecht met vragen als:

• Wie moet ik snel verwittigen?
• Wat gebeurt er met mijn inkomen, mijn woning?
• Wie helpt mijn familie?
• Wat zeg ik tegen mijn kinderen?
• Wat kan ik doen of leren in de gevangenis?

Je leest hier meer over wat hulpverleners van Justitieel Welzijnswerk voor jou kunnen doen.
Je kan ook een CAW in je buurt contacteren.