Wat kan je doen bij vermoedens van intrafamiliaal geweld?
Je hebt het gevoel dat iets niet pluis is, maar je weet niet zeker of er sprake is van huiselijk geweld. Mensen die in zo’n situatie zitten, praten er meestal niet uit zichzelf over. Vaak zijn ze bang, schamen ze zich of voelen zich schuldig. Het is normaal dat je twijfelt. Maar als je gevoel klopt, kan jij wel een verschil maken.
Praat erover
Praten over huiselijk geweld of kindermishandeling is niet makkelijk. Je wil geen foute inschatting maken of iemand vals beschuldigen. Veel professionals vinden het lastig, want je vermoedens uitspreken kan voelen als roddelen of bemoeien. Toch is het belangrijk dat je actie onderneemt en je niet ogen niet sluit. Want wat je doet, doe je uiteindelijk omdat je wil helpen.
Blijf er dus niet mee rondlopen als je je zorgen maakt om iemand. Praat erover met anderen, met direct betrokkenen of met de persoon om wie het gaat. Zo kan je uitzoeken of je vermoeden klopt, je kan vragen of er iets is dat jij kunt doen, je kan laten weten dat je er voor iemand bent. Je kan ook advies vragen aan hulpverleners. Er is altijd iets dat je kan doen.
Een aantal tips om het gesprek aan te gaan:
- Uit je bezorgdheid en stel open vragen over wat je bezorgd maakt, zodat de ander zelf kan vertellen. Gebruik het woord ‘mishandeling’ niet. Bijvoorbeeld: Hoe gaat het thuis? Het viel me op dat je laatst wat verdrietig leek.
- Voer het gesprek via een omweg, praat over de moeilijkheden die je zelf al hebt gehad met relaties of opvoeding. Zo voorkom je dat je de ander afschrikt.
- Oordeel niet. Mensen zijn erg loyaal naar hun familie en vrienden. Probeer niet negatief over hen te praten. Zet je eigen standpunten opzij en dring je mening niet op.
- Minimaliseer het geweld niet. Zeg niet dat het allemaal zo erg niet is en wel overgaat. Neem geweld altijd ernstig.
- Doe geen beloftes die je niet kunt houden. Hoor je iets dat niet goed is, beloof dan niet dat je iets geheim houdt, maar vraag of je de ander mag helpen. “Vind je het goed als ik 1712 bel? We kunnen daar advies vragen.” Het initiatief om de hulpverlening in te schakelen moet van de persoon zelf komen. Dat kan lang duren, dus blijf herhalen dat professionele hulp nodig is.
Vraag professioneel advies
Het is belangrijk dat je zelf doet waar je je veilig bij voelt. Niemand verwacht dat jij het werk doet van een professionele hulpverlener. Zorg dat je zelf ook ondersteund bent.
Zo kan je bellen met 1712, het nummer voor iedereen die vragen heeft over geweld, misbruik en kindermishandeling. Professionele medewerkers luisteren naar je vraag, geven je informatie en/of verwijzen je door naar de best passende hulpverlening in je buurt. 1712 is bereikbaar op werkdagen van 9 tot 17 u. Een telefoontje naar 1712 is gratis en wordt niet op de gesprekslijst van je telefoonfactuur vermeld. Meer info vind je op www.1712.be
Verwijs door
Wil de betrokkene hulp inschakelen, dan kan je doorverwijzen naar het CAW, waar er verschillende vormen van hulp mogelijk zijn: informatie en advies, relationele begeleiding, scheidingsbemiddeling en ook beveiligde opvang in een vluchthuis of crisishulp als dat nodig is. Dat kan voor een persoon alleen, samen met de partner, kinderen of met het hele gezin. CAW kan je bereiken op het gratis nummer 0800 13 500 of via www.caw.be
Geweldig dat jij geweld mee doet stoppen!