Beleid rond dak- en thuisloosheid
Je houdt het bijna niet voor mogelijk, maar in de stad Gent zijn er bijna tweeduizend mensen die geen echte thuis hebben of zelfs maar een dak boven hun hoofd. In oktober 2020 werd een daklozentelling georganiseerd om een duidelijker zicht op de problematiek te krijgen. Dakloosheid werd ruim gedefinieerd: natuurlijk hoorden daar de straatslapers bij of mensen die in de (nacht)opvang zaten, maar ook zij die tijdelijk bij familie of een vriend konden logeren of zij die even in een instelling werden opgenomen maar voor daarna geen woonoplossing hadden. 1.472 volwassenen en 401 minderjarigen zaten in een van zulke situaties. En dat alleen in Gent.
Een verkeerd beeld
Thomas Maeseele van het Gentse OCMW is als regisseur Dak- en Thuisloosheid maar al te bekend met de omvang van het probleem. Maar er is ook iets mis met het beeld dat we van daklozen hebben. ‘Voor de meeste mensen is dat het stereotiepe beeld van de dakloze als een oude witte man. De realiteit is anders. Ten eerste zien we een grote verjonging: zowat 28% is jonger dan dertig. Daarnaast heb je de vervrouwelijking: ook zo’n 30%. En een derde
trend is de “verkleuring” door migratie: meer dan 55% heeft niet de Belgische nationaliteit. Die laatste groep is zeker een heel moeilijke, want zowat 453 daklozen hebben een onwettig verblijf.’
Huisvestingsbeleid
‘Gent heeft al een heel lange opvangtraditie. In het verleden waren er allerlei kleinere initiatieven die eerst voor opvang zorgden, daarna voor begeleiding en hulpverlening om stapsgewijs naar zelfstandig wonen te gaan. Nu willen we anders werken. Centraal staat het huisvestingsbeleid: eerst een huis aanbieden en de overlevingsstrategie doorbreken, en daar de hulpverlening rond opbouwen. Die eerste stap is natuurlijk gemakkelijker gezegd dan gedaan, in Gent een woning vinden is voor niemand gemakkelijk. Gelukkig kunnen we gebruik maken van een aantal sociale woningen en is er ook het sociaal verhuurkantoor. En bij de laatste stap moeten we er voor zorgen dat de mensen zoveel mogelijk instrumenten in handen krijgen om hun rechten op te eisen.’
‘1.472 volwassenen en 401 minderjarigen hebben geen thuis. 28% is jonger dan 30, 30% is vrouw.’
Aantrekkingskracht
‘Gent trekt mensen aan van buiten haar stadsgrenzen. Een aantal jaar terug bekeken we dit in de nachtopvang: 45 tot 60% van de bezoekers waren niet van Gent. Dat is ook niet zo verwonderlijk: hier zit immers veel hulpverlening en de stad is ook anoniemer. In de nachtopvang is er nu samen met het CAW een systeem opgezet waarbij buurgemeenten kunnen betalen voor de nachtopvang en ook zorgen voor de verdere begeleiding.’
Regie
Wat betekent dat, regisseur Dak- en Thuisloosheid? ‘Dat is zorgen dat het stadsbeleid rond dit thema door alle partners en stake-holders mee vorm gegeven wordt en liefst ook gedragen is. Regie voeren gaat dus over sturen, afstemmen, coördineren …
Dat betekent horen wat er gaande is en wat er moet gebeuren maar ook beleidsinitiatieven voorstellen aan het bestuur. Het CAW is daarbij een kernpartner. Het CAW heeft vele goede en kwalitatieve werkingen. En dat resulteert in talloze initiatieven waarbij we samenwerken. Denk maar aan het Brugteam, het Transithuis en de nachtopvang. We kunnen daar alleen maar positief over zijn.’
Meer weten?
Dit artikel verscheen ook in Magis, het magazine van CAW Oost-Vlaanderen (jaargang 8, nr. 4, okt-nov-dec 2021). Blijft op de hoogte: schrijf je in en ontvang Magis in je brievenbus of digitaal!
