'Op hulp zoeken rust nog altijd een taboe. Terwijl je dat echt wel mag doen.'
In 2019 namen meer dan 3 800 jongeren deel aan het vrijetijdsaanbod van OverKop Genk. Bij OverKop kunnen jongeren binnen en buiten lopen en leuke activiteiten doen. Ze vinden er ook een luisterend oor en kunnen beroep doen op professionele therapeutische hulp. Silke is 1 van die meer dan 3 800 jongeren. Ze is 18 jaar en woont in Genk. Ze studeert kleuteronderwijs aan de hogeschool. Lees nu haar verhaal.
Dag Silke, hoe ben je bij OverKop terechtgekomen?
Dat gebeurde ongeveer een jaar geleden. Ik had het toen moeilijk. Ik vertelde daarover tegen een vriend. Hij kende OverKop en is de eerste keer ook meegekomen.
Vond je dat moeilijk?
Toch wel, daarom was ik blij dat ik het niet alleen hoefde te doen. In het begin lijkt er wel een muur te staan. Alsof ik niet mocht komen. Op hulp zoeken rust nog altijd een taboe. Terwijl je dat echt wel mag doen. Na die eerste stap ging het heel makkelijk. Ik voelde me bij OverKop snel thuis en veilig. Alle volgende keren heb ik geen drempel meer gevoeld om binnen te komen.
Zat je toen met een specifiek probleem?
Niet echt. Er speelde van alles. Ik wilde mijn verhaal ergens kwijt kunnen en grip krijgen op mijn situatie. Mania (de hulpverlener van Silke bij OverKop, nvdr) gaf me tips die ik kon gebruiken als ik me slecht voelde. Af en toe stuurde ze me een bericht om te vragen hoe het ging. Als ik vroeg om te bellen, dan deed ze dat. Ik hoefde niet altijd een oplossing of tip te krijgen. Gewoon weten dat er iemand luisterde en even met me mee dacht, was soms al genoeg.
Welke tips pas je nu nog toe?
Mania gaf me een boekje met heel onnozele opdrachten om mijn gedachten te leren verzetten. Soms moest ik een pagina vol tekenen of een ademhalingsoefening doen. Toen ik dat voor het eerst zag dacht ik: helpt dat echt?! Maar ik probeerde het. En ja, het hielp. Als ik het moeilijk heb, grijp ik soms terug naar die opdrachten. Dan weet ik wat ik kan doen om me beter te voelen.
‘Ik ben er zeker van dat andere jongeren zich ook door OverKop geholpen zouden voelen.’
Op welk aanbod van OverKop deed je beroep?
Ik kwam vooral langs voor individuele gesprekken. Ik nam een tweetal keren deel aan de groepsactiviteiten. Dat was heel laagdrempelig. Ik kon binnen en buiten lopen wanneer ik wilde. Tijdens de lockdown heb ik ook meegedaan met de activiteiten online.
Heb je nog contact met de andere jongeren?
Ik heb vooral contact met het vaste groepje dat deelnam aan de online-activiteiten. Op sociale media reageren we op elkaars berichten. Soms komen we elkaar op straat tegen. Dan beginnen we te lachen.
Hoe ging het met je tijdens de lockdown?
Ik volgde online les. Daardoor kon ik mijn dag meer zelf plannen. Ik maakte ook tijd om aan mezelf te werken en dingen beter te maken. Dat heeft me geholpen. Nu is het anders. Je mag buitenkomen, maar doet niet zomaar wat je wilt. Je ziet je vrienden, maar toch is er afstand. Dat voelt heel anders.
Waaraan denk je als je het woord OverKop hoort?
Ik denk nog vaak terug aan Mania’s laatste werkdag. We waren in het OverKop-huis met een groepje jongeren. We lachten en deden onnozel. Dat was echt fijn.
Wat zou je tegen iemand zeggen die met iets zit en twijfelt om bij OverKop langs te komen?
Vooral doen! Ik ben heel blij dat ik het heb gedaan. Ik ben er zeker van dat andere jongeren zich ook door OverKop geholpen zouden voelen. Je moet niet twijfelen. Je moet het gewoon doen.
Herken je jezelf in het verhaal van Silke? Kom langs bij OverKop of bel, mail of chat. Meer info vind je hier.
Wil je meer weten over CAW Limburg? Lees het jaarverslag van 2019.
OverKop Genk is een samenwerking tussen Stad Genk, Kohesi, KPC Genk, CAW Limburg en het Rode Neuzen Fonds.
