Komma Binnen - de podcast: Verhalen als gereedschap

“De mens, ge kunt daar niet aan uit!”, leerde Gerard Walschap ons.

“Ze zien me als een verzameling van problemen, een multiproblem”, zei Jonas

“Ze melden als ze ongerust zijn en verwijzen ons door als’t te moeilijk lijkt”, zuchtte Samira

“Ze maken het zo verschrikkelijk moeilijk met hun regeltjes, modules, voorwaarden en protocollen, niet alleen voor ons maar ook voor henzelf. Het enige wat we vragen is dat ze echt luisteren, gemeend troosten en dan hoop helpen zoeken” concludeerden  de deelneemsters aan de Ronde Tafel over armoede.

Alles begint bij luisteren, onbevangen en niet gestuurd. De verteller behoudt de regie over vorm en inhoud. De luisteraar sluit aan op het verhaal – als deel van het leven – en probeert in de schoenen van de ander te stappen, zomaar en zonder meer. Niet vanzelfsprekend in een wereld waar het verhaal snel afgepakt, onderbroken en hertaald wordt. In de hulpverlening verwart men ‘het verhaal’ nog al te vaak ‘de intake’, het georganiseerd en methodisch onderwerpen aan een verhoor met de bedoeling snel een diagnose te stellen en af te wegen welke expertise er moet toegevoegd worden om het probleem op te lossen. Het feit dat mensen ongecompliceerd en -genuanceerd mogen vertellen over wat hen beweegt en remt, kwaad en vrolijk maakt, waarover ze twijfelen en spijt hebben, waarvan ze dromen en bang zijn, wie hen lief heeft en wie ze verachten aan iemand die echt en gemeend luistert zonder oordeel en onderbreking brengt soelaas, rust en vaak ook zuurstof en energie. We zijn sociale dieren en de orale overdracht van kennis en gevoelens is de communicatievorm die de mens onderscheidt van andere zoogdieren. Luisteren met je volle aandacht is aan de ander zeggen dat hij/zij de moeite waard is. Het is de basis van relationeel verbinden, de primaire uiting van ‘je telt mee, je doet er toe’.

Het inloopcentrum Komma Binnen van het CAW Halle-Vilvoorde, een plaats waar vanuit het ontmoeten beschouwingen opborrelen wou de vele verhalen en de levens die ze beschrijven ontsluiten. Niet door ze te herschrijven, op te kuisen of te interpreteren maar door mensen zelf een stem, hun stem te geven. De stem die het klankbord is van het hart en de ziel, van wat gekend is en soms lang verzwegen werd, soms ontroerend, soms verkillend, soms zacht, soms cru. De makers van de podcasts, Maarten Vertongen en Hendrik Christiaens, verleiden de vertellers tot het brengen van eerlijke verhalen en echte portretten. Over het schuren van het bestaan, de pijn van het zijn, de liefde en de schoonheid, de kracht, de wijsheid, het vooruit en de traagheid, over nabijheid en verbinding, over doorzetten en struikelen.

Je moet het niet met alles eens zijn wat gezegd wordt maar door te luisteren stap je in de voetsporen van Voltaire die zijn leven zou gegeven hebben om mensen het recht te geven hun verhaal te brengen.

Nieuwsgierig? Klik hier voor de podcast.

Veel luisterplezier!