Krisis of crisis?

Op 15 oktober gingen de deuren van ons nieuwe Crisisopvangcentrum (KOC) open. Een gebeurtenis waar we jaren naartoe werkten. Een groot feest was niet mogelijk, maar toch konden we heel wat collega’s en partners een korte rondleiding geven begin oktober.

In het nieuwe huis zijn verschillende soorten kamers beschikbaar, zodat ook koppels of alleenstaanden met kinderen er goed terecht kunnen. Eén kamer werd helemaal aangepast aan de noden van mindervalide gasten. Er zijn 12 kamers en een noodkamer in het huis, waardoor we nu 12 tot maximaal 19 personen tegelijk kunnen opvangen.

In het KOC voorzien we een veilige plek voor mensen die door plotse omstandigheden niet langer thuis kunnen wonen of door een noodsituatie plots geen onderdak meer hebben. We bieden hen een tijdelijk onderkomen in een veilige en beschermde omgeving en gaan samen met hen op zoek naar mogelijke oplossingen voor hun administratieve, psychosociale en woonproblemen.

Dat KOC door iedereen wordt geschreven met een K, toont de lange geschiedenis van de werking. Een werking die door de jaren heen van accent veranderde, maar au fond dezelfde bleef.

Zoals dat hoort bij verhuizen, kwamen ook wij herinneringen tegen uit de oude doos. Herinneringen die tonen dat we als samenleving vaak nog voor dezelfde uitdagingen staan als 40 jaar geleden. Herinneringen die de sterkhouders van de werking door de jaren heen bevestigen: de inzet van onze onontbeerlijke vrijwilligers, het creëren van een thuis voor zij die er geen hebben en het open communiceren van mens tot mens.

Een geschiedenis die we u niet willen onthouden